Cocreatie tijdens de expo ‘shelter from the storm’
Van Pixel tot Patroon: Handwerk in Nieuw Licht
1 t/m 24 november 2024
Van1 tot en met 24 november kan je in onze cocreatieruimte meewerken aan een kunstwerk!
Wat?
Cocreatie tijdens de expo ‘shelter from the storm’
Van Pixel tot Patroon: Handwerk in Nieuw Licht
Voor wie?
De bezoekers van de expo die samen met andere bezoekers en kunstenaars deelnemen aan het kunstwerk terwijl ze het bezoeken.
Wanneer?
Eerste keer tijdens de expo ‘shelter from the storm’ van 1 tot en met 24 november.
Meer info hier.
Waarom?
Kunst wordt vaak top-down ingegeven en verloopt via een lineair proces: de kunstenaar heeft een idee, conceptualiseert dit en toont het aan zijn publiek. Kunst kan ook circulair, waarbij de kunstenaar eerst naar de plek gaat waar hij zijn kunst gaat brengen en zo samen met deze gemeenschap iets co-creëert. Op die manier krijgt niet enkel het product een hogere maatschappelijk waarde, maar ook het proces (dat in een lineair systeem voornamelijk het proces van de kunstenaar zelf is). De gemeenschap krijgt op die manier meer eigenaarschap over de kunst, die ook een waardevolle expressievorm is. Het proces is op die manier een boeiend leerpad en verbindt de gemeenschap, wat de veerkracht versterkt. Dit illustreert een vorm van leren op niveau van het individu en de gemeenschap: iedereen wordt uitgedaagd na te denken over wat er leeft bij zichzelf en de gemeenschap en dit samen te verbeelden. Door reflectie en het proces van creatie wordt zowel persoonlijke als talentontwikkeling gestimuleerd. Bovendien vindt de cocreatie plaats tijdens de tentoonstelling. De toeschouwer/bezoeker heeft dus de kans om deel te nemen/deel uit te maken van de tentoonstelling door ze zelf letterlijk mee vorm te geven. Er ontstaat een unieke verbinding.
Koppeling aan onze projectdoelstelling
- Veerkracht en leergoesting verhogen via natuur- en kunstbeleving
- Het vertrouwen versterken bij mensen om al doende te leren met vallen en opstaan
- Drempels weghalen en gelijke toegang tot kunst
Janne Landuyt richtte de ruimte in en vertelt wat haar inspireerde
Sinds de coronacrisis hebben steeds meer mensen hun brei-, haak- en borduurnaalden opnieuw opgepakt. Deze ambachten, ooit bijna vergeten, zijn aan een heropleving bezig. Naast een groeiende interesse in de traditionele technieken, zien we ook dat de mode-industrie een enorme evolutie doormaakt op dit vlak. Industrieel breien kent een ongeziene precisie, waarbij machines complexe digitale patronen kunnen produceren om aan de veranderende vraag van klanten te voldoen. Een mooi voorbeeld is het familiebedrijf Cousy in Zottegem, dat wereldwijd levert aan grote couture huizen.
Ook handbreimachines zijn terug van weggeweest en worden ingezet om vernieuwende knitwear silhouetten te creëren. Innovators hebben zelfs oude handbreimachines gehackt om deze te laten werken met digitale patronen, waarbij één pixel gelijkstaat aan één breisteek. Dit laat zien hoe techniek en ambacht elkaar versterken, wat resulteert in fascinerende creaties.
Hoewel breien, haken en borduren vaak nog worden geassocieerd met oudere generaties en een wat stoffig imago hebben, zijn het net deze technieken die zij nog op school hebben geleerd en doorgeven aan jongere generaties. Er ligt een schat aan kennis in deze handelingen die verbonden is met nostalgie en herinneringen.
Bij mijn bezoek aan deze ruimte moest ik denken aan mijn oma, die in haar zetel voor de televisie zat, kijkend naar *Blokken* met breipriemen onder haar armen. Het is een beeld dat ik koester en nooit zal vergeten. De kamer waar ik stond, deed me terugdenken aan die tijd. De zware, donkere blauwe gordijnen sloten de wereld buiten, net zoals die van mijn grootouders.
Met deze cocreatieruimte wil ik die afscherming van de buitenwereld en de schoonheid van textiele technieken samenbrengen. De gekleurde doeken voor de ramen sluiten de ruimte af, terwijl de muren bedekt zijn met patroonpapier – een leeg canvas dat wacht op creatie. Bezoekers worden uitgenodigd om hun eigen patronen te ontwerpen door vierkantjes uit de gordijnen te knippen en op het patroonpapier te plakken. Zo ontstaan er twee patronen: één in de gordijnen en één op de muren. Hoe meer vierkantjes worden geknipt, hoe transparanter de gordijnen worden, en hoe meer inkijk er is van en naar de buitenwereld.
Samen creëren we een enorm breipatroon, zonder dat er een steek gebreid wordt.
Moemoe
Dit meisje kwam langs en versierde de muur op een bijzondere manier. In het bijzijn van haar grootmoeder knipte ze de naam van haar overgrootmoeder en haar eigen naam uit de gordijnen. 'Moemoe' woonde -voor ze overleed- in deze kamer.
